آیین نامه شماره ۴۸

شورای عالی بیمه در اجرای تبصره ۲ ماده ۲ مقررات تأسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۷۹/۰۶/۰۸ هیئت وزیران، در جلسه مورخ ۱۳۸۲/۰۴/۰۳ که با حضور نماینده دبیر شورای عالی مناطق آزاد تشکیل شد ضوابط اعطای نمایندگی بیمه به اشخاص حقیقی در مناطق آزاد جمهوری اسلامی ایران را مشتمل بر ۶ ماده و یک تبصره به شرح ذیل تصویب نمود: 

ماده ۱٫ اشخاص حقیقی متقاضی نمایندگی موسسات بیمه مناطق آزاد باید واجد شرایط ذیل باشند: 

الف- دارا بودن حداقل مدرک دیپلم و تجربه کافی در زمینه فعالیت های بیمه ای به تشخیص موسسه بیمه؛

ب- انجام خدمت وظیفه عمومی و یا داشتن معافیت دائم برای اتباع ذکور ایرانی؛

پ- عدم اعتیاد به مواد مخدر و سابقه محکومیت موثر کیفری به گواهی مراجع ذی ربط؛  

ت- عدم شهرت به نادرستی و نداشتن سوابق سوء حرفه ای؛ 

ث- عدم اشتغال به کار در سایر مشاغل در مناطق آزاد و یا سایر مناطق کشور؛ 

تبصره- تدریس در دانشگاه ها و موسسات آموزشی مستثنی می باشد. 

ج- موفقیت در آزمون تخصصی بیمه مرکزی ایران. 

ماده ۲٫ نحوه فعالیت نماینده در مناطق آزاد تابع قرارداد فی مابین وی و موسسه بیمه و با رعایت مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد تجاری – صنعتی و سایر قوانین و مقررات مربوط خواهد بود. 

ماده ۳٫ قرارداد نمایندگی باید حداقل شامل موارد زیر باشد:

الف- مشخصات و نشانی طرفین قرارداد؛

ب- حدود اختیارات و وظایف متقابل نماینده و موسسه بیمه؛

پ- نرخ کارمزد به تفکیک رشته های مختلف بیمه ای؛

ت- مدت قرارداد؛

ث- میزان و نوع تضمین دریافتی از نماینده به منظور تامین و تضمین حقوق و مطالبات بیمه گذاران، بیمه شدگان، موسسه بیمه و یا ذی نفع بیمه نامه؛

ج- ممنوعیت انعقاد قرارداد نمایندگی با سایر موسسات بیمه در مدت اعتبار قرارداد؛

چ- موارد محدود نمودن فعالیت، تعلیق یا فسخ قرارداد؛

ح- در قرارداد نمایندگی بایستی موارد ذیل مورد تاکید قرار گیرد: 

  • نماینده مسئول جبران خسارت مستقیم و یا غیر مستقیم ناشی از عمد، تقصیر، غفلت و یا قصور خود، کارکنان و بازاریاب های تابع در رابطه با عملیات بیمه ای موضوع قرارداد نمایندگی می باشد. در هر حال مفاد این ماده نافی مسئولیت موسسه بیمه در برابر بیمه گذاران نخواهد بود. 
  • نماینده بیمه باید از رقابت مکارانه و ناسالم با موسسات بیمه، دلالان رسمی و سایر نمایندگان بیمه و نیز انجام تبلیغات سوء علیه موسسات بیمه خودداری نماید.
  • پرداخت حق بیمه به نماینده در حکم پرداخت به موسسه بیمه بوده و امضاء نماینده ذیل اسناد بیمه ای به منزله امضاء موسسه بیمه می باشد. 
  • مرجع رسیدگی به اختلاف موسسه بیمه و نماینده، بیمه مرکزی ایران می باشد. 
  • در صورتی که شورای عالی بیمه مقررات جدیدی وضع نماید، مقررات مذکور از تاریخ تصویب بر شرایط قرارداد حاکم خواهد بود. 

ماده ۴٫ موسسه بیمه مکلف است حداکثر یک ماه پس از انعقاد قرارداد نمایندگی بیمه، یک نسخه رونوشت آن را به بیمه مرکزی ایران ارسال نماید. 

ماده ۵٫ موسسه بیمه موظف است برای نمایندگان خود پروانه نمایندگی صادر نماید. مدت اعتبار پپروانه سه سال بوده و تمدید آن بلامانع است. در هر صورت مدت اعتبار پروانه نمایندگی نمی تواند بیشتر از مدت اعتبار قرارداد نمایندگی باشد. 

ماده ۶٫ در صورت عدم رعایت ضوابط تعیین شده در این مصوبه از سوی موسسه بیمه و همچنین عدم رعایت مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد از طرف نماینده بنا به اعلام بیمه مرکزی ایران، موسسه بیمه موظف است نسبت به تعلیق یا فسخ قرارداد نماینده اقدام نماید. 

 

#بیمه

#بیمه_مرکزی

#ناب_حساب

#آیین_نامه

#آیین_نامه_شماره۴۸

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *