شرکت بیمه

شرکت بیمه موسسه ای است که مجاز به انجام عملیات و فعالیت های بیمه ای طبق قانون و مقررات جاری کشور است. به موجب قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری (مصوب ۱۳۵۰/۰۳/۲۹) عملیات بیمه ای به وسیله شرکت های سهامی ایرانی که کلیه سهام آنها با نام بوده و با رعایت قانون بیمه گری و طبق قانون تجارت به ثبت رسیده باشند باید انجام شود. تعداد سهامداران، میزان حداقل سرمایه و ودیعه و نحوه صدور پروانه تاسیس شرکت بیمه در قانون مذکور پیش بینی شده است به جز شرکت سهامی بیمه ایران که موسسه ای دولتی است (با سرمایه دولت)، این قانون شرایط و مقررات حاکم بر شرکت های بیمه را تعیین کرده است. ماده ۳۱ این قانون بیان می کند که عملیات بیمه در ایران به وسیله شرکت های سهامی عام ایرانی که کلیه سهام آنها با نام بوده و با رعایت این قانون و طبق قانون تجارت به ثبت رسیده باشند انجام خواهد گرفت. طبق ماده ۳۷، ثبت هر موسسه بیمه ای در ایران موکول به ارائه پروانه تاسیس است که از طرف بیمه مرکزی ایران صادر می شود. همچنین ماده ۳۸ تاکید می کند که برای انجام عملیات بیمه در همه ی رشته ها یا رشته ای معین باید قبلاﹰ طبق مقررات این فصل، از بیمه مرکزی ایران پروانه تحصیل شود. برای تحصیل این پروانه متقاضی باید مدارک و اطلاعات زیر را به بیمه مرکزی ایران تسلیم کند:
۱- اساسنامه موسسه؛
۲- میزان سرمایه موسسه؛
۳- صورت کامل اسامی شرکا و مدیران و تابعیت و تعداد سهام هر یک از آنها؛
۴- میزان سهام نقدی و غیر نقدی و نحوه پرداخت آنها؛
۵- اسناد و مدارک و اطلاعات دیگری که بیمه مرکزی ایران برای احراز صلاحیت مالی و فنی موسسه و حسن شهرت مدیران لازم بداند.
همهء عملیات شرکت های بیمه تخت نظارت و مقررات بیمه مرکزی ایران قرار دارد. بیمه مرکزی ایران به منظور حفظ حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنها یا به ملاحظات اقتصادی و حمایت امر بیمه می تواند با تایید شورای عالی بیمه و تصویب مجمع عمومی بیمه مرکزی ایران موسسات بیمه ای را که وضع مالی یا اداری آنها رضایت بخش نیست مکلف کند که در یکی از موسسات بیمه دیگری که موافق باشند ادغام شوند و درصورتی که ادغام صورت نگیرد پروانه موسسه ای که وضع مالی یا اداری اش رضایت بخش نیست طبق مقررات این قانون لغو خواهد شد. همچنین اموال موسسات بیمه، تضمین حقوق و مطالبات بیمه گذاران، بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنان است و در صورت انحلال یا ورشکستگی موسسه بیمه، بیمه گذاران و بیمه شدگان و صاحبان حقوق آنان نسبت به سایر بستانکاران حق تقدم دارند. در میان رشته های مختلف بیمه، حق تقدم با بیمه عمر است. موسسات بیمه نمی توانند بدون موافقت قبلی بیمه مرکزی ایران اموال خود را صلح حقوق کنند یا به رهن واگذار کنند یا موضوع هر نوع معامله یا حق استرداد قرار دهند. دفاتر اسناد رسمی موظفند هنگام انجام این قبیل معاملات موافقت نامه بیمه مرکزی ایران را مطالبه و مفاد آن را در سند منعکس کنند.
علاوه بر این موارد؛ موسسات بیمه موظفند اندوخته های فنی و قانونی داشته باشند و در حساب های خود نحوهء به کار افتادن آنها را به طور مشخص منعکس کنند. انواع اندوخته های فنی و قانونی برای هر یک از رشته های بیمه و میزان و طرز محاسبه و همچنین ترتیب به کار انداختن این اندوخته ها و نحوه ارزیابی اموال منقول و غیر منقولی که نماینده اندوخته های موسسات بیمه است از طرف شورای عالی بیمه تعیین خواهد شد.
کلیه موسسات بیمه موظفند ترازنامه و حساب های سود و زیان خود را طبق نمونه ای که از طرف بیمه مرکزی ایران تهیه و به تصویب شورای عالی بیمه می رسد تنظیم کنند و پس از تصویب، نسخه ای از آن را برای بیمه مرکزی ایران ارسال کنند.
عناصر بنیادی تشکیل نهاد بیمه عبارت اند از: خطر، حق بیمه و خسارت. بر پایه این ۳ عنصر، شرکت بیمه شکل می گیرد. بدین معنا که در هر شرکت بیمه سه بخش بنیادی سازمانی فعالیت می کنند: بخش صدور بیمه نامه، بخش دریافت حق بیمه ها و نگهداری حساب ها و بخش تسویه گری. در پیرامون این بخش های محوری، اداره ها و دایره ها یا واحد های دیگری شکل می گیرند و یاریگر آنها می شوند. کار بخش صدور بیمه نامه و تنظیم قرارداد های بیمه ای پذیرش و دریافت پیشنهاد های بیمه، ارزیابی خطر های موضوع بیمه، نرخ گذاری (تعیین حق بیمه یا بهای تامین بیمه گر)، تعیین شرایط بیمه و صدور بیمه نامه و برگ های الحاقی مربوط به آن است.
کار تسویه گری یا رسیدگی و پرداخت (یا عدم پرداخت) خسارت ها و سرمایه های مورد تعهد (در بیمه های اشخاص) نیز ظریف، دقیق و پیچیده است که تخصص، تجربه و توانایی خود را می طلبد.
به طور کلی یک شرکت بیمه با توجه به نوع فعالیت های خود، وظیفه های گوناگونی دارد که عبارت اند از:
۱- وظیفه های فنی مانند نرخ گذاری، قبول تعهد و صدور بیمه نامه و برگ های الحاقی و تسویه خسارت ها یا پرداخت سرمایهء بیمه مورد تعهد؛
۲- وظایف بازرگانی مانند تولید، عرضه و فروش بیمه؛
۳- وظایف حسابداری مانند دریافت ها، پرداخت ها و نگهداری حساب ها؛
۴- وظایف مالی مانند سرمایه گذاری اندوخته ها در مسیر های مطمئن و سودآور؛
۵- وظایف واگذاری بیمه اتکایی یا توزیع و سرشکن کردن خطرها و خسارت ها در بازار بیمه داخلی، منطقه ای و جهانی از راه بستن پیمان ها و قرارداد های واگذاری به منظور حفظ تعادل مالی و توازن تعهد های خود؛
۶- وظایف حقوقی مانند اظهارنامه ها و رایزنی در مورد قرارداد ها، معامله ها، طرح دعوا و دفاع در مقابل دادگاه ها؛
۷- وظایف اداری (کارگزینی، کارپردازی، تهیه وسایل کار و دیگر موارد اداری)؛
۸- وظایف آماری و محاسبه های فنی (آکچوئری)؛
۹- وظایف آموزشی و پژوهشی؛
۱۰- وظایف رفاهی.

#ناب_حساب #بیمه #آموزش