ذخایر فنی در شرکت های بیمه

به موجب مفاهیم نظری گزارشگری مالی ذخایر بخشی از  (بدهی واحد تجاری) به شمار می روند.
واحد تجاری مجاز است اقلامی را به عنوان ذخیره شناسایی کند که شرایط شناخت بدهی را احراز کرده
باشند. یکی از این شرایط ، وجود تعهد برای انتقال منافع اقتصادی است . اقلامی که در پایان دوره
مالی جزء تعهدات کنونی شرکت بیمه هستند باید به عنوان ذخیره ، شناسایی، اندازه گیری ، پردازش ودر
صورت های مالی گزارش شوند و اقلامی که جزء تعهدات کنونی شرکت بیمه نیستند،نباید شناسایی و
گزارش شوند.
شرکت های بیمه طبق قراردادهای بسته شده با بیمه گذاران ، تا پایان مدت بیمه نامه متعهد به پوشش
خطرهستند و ازآنجایی که پایان مدت بیمه نامه لزوما با پایان دوره مالی یکسان نیست ، از این رو در
زمان تهیه صورت های مالی پایان دوره ، باید برای ایفای تعهدات خود درقبال بیمه گذاران ، ذخیره
شناسایی کنند.
هرچند در تطبیق مبنای مفهومی گزارش ذخایر بیمه ای به عنوان بدهی شرکت های بیمه ، بامفهوم ارائه
شده از ذخایر طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی بین صاحب نظران اختلاف نظر وجود دارد، اما براساس
استاندارد حسابداری شماره ۲۸ و آیین نامه شماره ۵۸ شورای عالی بیمه به عنوان مبنا و فصل الخطاب
گزارشگری مالی درصنعت بیمه ، به دلیل وجود تعهدات شرکت های بیمه در قبال بیمه گذاران در پایان
دوره مالی ، ذخایر بیمه ای پس از محاسبه ، در متن ترازنامه و درقسمت بدهی ها گزارش می شوند.
ذخایر فنی در شرکت های بیمه ، بیان تعهدات برآوردی آنها نسبت به بیمه گذاران در تاریخ
ترازنامه است . این ذخایر ، درمتن ترازنامه و درقسمت بدهی ها گزارش می شوند.

#بیمه

#حسابداری

#ناب_حساب

#آموزش_بیمه